Μετά την τουρκική εισβολή του 1974 και τη μετακίνηση 200 000 περίπου ανθρώπων στο νότιο μέρος του νησιού μας, σημαντικός αριθμός Ελληνοκυπρίων και Μαρωνιτών συμπολιτών μας επέλεξε να παραμείνει στις εστίες του. Τα άτομα αυτά παρέμειναν εγκλωβισμένα στο κατεχόμενο τμήμα του νησιού.
Ο αρχικός αριθμός των εγκλωβισμένων ανερχόταν στις 20 000. Οι περισσότεροι από αυτούς παρέμειναν κυρίως στη χερσόνησο της Καρπασίας (Ριζοκάρπασο, Αγία Τριάδα), στην περιοχή Κερύνειας (πόλη της Κερύνειας, Λάπηθος, Καραβάς, Μπέλλα Πάϊς) και σε χωριά της περιοχής Μόρφου (Κορμακίτης, Διόριος, Μύρτου).
Το κατοχικό καθεστώς από την πρώτη στιγμή υπέβαλλε συστηματικά και μεθοδικά τους εγκλωβισμένους σε πιέσεις και παρενοχλήσεις, εκφοβισμό, περιορισμό του δικαιώματος της ελεύθερης διακίνησης, χρήσης της περιουσίας τους και ελεύθερης άσκησης των θρησκευτικών δικαιωμάτων τους, καθώς και κάθε άλλη μορφή καταπίεσης, με αποτέλεσμα οι περισσότεροι να υποχρεωθούν σταδιακά να εγκαταλείψουν τις εστίες τους και να μετακινηθούν στις ελεύθερες περιοχές.
Ο αριθμός των Ελληνοκυπρίων και Μαρωνιτών εγκλωβισμένων έχει μειωθεί σημαντικά και ανέρχεται σήμερα στα 300 περίπου άτομα.